విసరబడిని వీడ్కోలుని..!

అక్కడ

అదిగో అక్కడే..!

కూలిపోయిన చీకటి శకలాలు

ఆ వెనకే నే నిలబడి

సంతోషం బాధ కోపం జాలి
భయం శాంతం ధైర్యం
చైతన్యం విప్లవం
ఇంకా నాకు తెలియనివి
నీకు తోచినవి కలుపుకుని

వాటికి విరామచిహ్నాలు లేవని అడక్కు
అవెప్పుడూ నాలో కలివిడిగానే
ఉంటాయి
అందుకే విరామమెందుకని విసిరికొట్టాను...

అన్నిటిని
మానవత్వపు బొత్తాలు తీసి

నగ్న హృదయంతో
భగ్న ప్రేమికుడిలా నీ వైపుకు

కాగుతున్న దూరాన్ని
ఆవిరవుతున్న భారాన్ని
దు:ఖించే ఖర్మాగారంలోకి
శ్వాసించలేని కర్మాగారంలోకి
బంధించి...

నగ్న హృదయంతో
భగ్న ప్రేమికుడిలా నీ వైపుకు

రాయిలా నిశ్శబ్దంగా నీ ప్రక్కనే
శిల్పమై
పొగలు కక్కుతూ నీ ప్రక్కనే
వేకువై
నులివెచ్చగా తాకుతూ నీ ప్రక్కనే
రవికిరణమై

మాటలు మౌనంగా శబ్దం చేస్తున్నాయి...
నీ కనురెప్పల పలకరింపులు
నీ పెదిమల చిలకరింపులు

నే నీ ప్రక్కనే విసరబడిన వీడ్కోలుని
నీ ప్రేమికుడిని...
 
సత్యగోపి Blog Design by Ipietoon