నువ్వో మాటైనా చెప్పవు 
అసలు మాటనేదేదీ నీ దగ్గరుండదు శబ్దంగానైనా
దారంవుండనుంచి పూలకిచ్చిన అమ్మతనం నీ చీకటిరాత్రుల గీతలు
ఇప్పటిదాకా నీ నవ్వనేది ఎలా వుంటుంది అనుకుంటూ నీ చిత్రాల చివరాగిన రేఖనడిగాను
మాకిచ్చిన రెండురంగుల్లోనే పరావర్తనమైందనీ
మమ్మల్ని చెరిగిన కాగితమ్మీదే తేలుతోందనీ
నువ్వే నీలోపలి రంగై మునిగిచూసుకోమని నా రెప్పచివర్లో చిక్కుపడింది
అసలేందుకు 'దీదీ' మనది రెండు జీవితాలని అడుగుతాను నిన్ను
'యే జిందగీ ఉడ్‌నేవాలా పతంగ్ హై భాయ్‌జాన్' అంటావు
నాకెప్పుడు అర్థమైందనీ ఈ మాటేంటో తెలిసిపోవడానికి
నాకుతెలుసు నువ్వు నా 'పతంగ్‌'కి వున్న దారమని
నీ చిత్రం కనపడకుంటే ఖాళీ కాగితమ్మీద పాతచిత్రమే గీసుకుంటూ ఖాళీ అవుతాన్నేను
ఏ రాత్రి అరుగుమీదో ఉలిక్కిపడి లేస్తానా
'మై తేరే పాస్ హు భాయ్' అని ఒంటరిగుడిసే తలమీదున్న వెన్నలై నవ్వుతావు కదూ !

గొంతున్నవాడు

గొంతు స్వేచ్చగా బద్దలవుతున్నపుడో
గోడపెచ్చులమీద సిరా ఎర్రనికణాలై జారుతున్నపుడో
కాగితాలన్ని కెరటాలైయ్యాక నురగలన్నిటిని పోగుచేసి విసిరికొట్టాలిపుడు
ధిక్కారమనే కొత్త వర్గమేర్పడి
అదొక నూతన విధ్వంసకర పరిణామమై బయల్దేరుతుంటే
దారెంబడి గడ్డిపోచకు తగులుకొని నురగలన్ని కోతకు గురై
ఒక్కో గొంతుగా రూపాంతరమవగలదు
ఎవరివంతు ఏ మూలమలుపులోనో జారగిలబడి కలంగొంతుక తెరుచుకొనుంటుందో
ఏ గొంతుక ఎంతటి ఉద్వేగాన్ని, ఉద్వాసనని కోరుకుంటుందోనని
సముద్రమంత సిరానొంపుకుని సిద్ధంగా సైనికులవుతారంతా
ప్రతిగదికి ఏదొకచోట చూరున్నట్టే దేశ గదిగదికొక తెరుచుకున్న గొంతుంటుంది
గొంతొకటే ఇపుడున్న అతిపెద్ద ఆస్తి అవగలుగుతుంది
గొంతునుంచి ప్రయాణించగలిగినవాడు మరో కొత్తగొంతుకై అరవగలడు
ఎంతటి బలమైన యంత్రంలో వేసినా బద్దలు కానిదే గొంతవుతుందనుకుంటా
ఏ సామ్రాజ్యక్షితిజంపైనైనా ఎగరగలిగే పతాకం గొంతొకటేననుకుంటా
గొంతున్నపుడు మనిషవుతాడెవడైనా
మనిషనేవాడెవడైనా గొంతునుంచే ఉద్భవించగలుగుతాడు
గొంతున్నవాడెవడైనా రెక్కలున్న పక్షవుతాడు
పక్షికున్న స్వేచ్చవుతాడు స్వెచ్చతాలూకూ చిరునామా అవుతాడనిపిస్తుంది
అక్కడొకచోట మాత్రమే గొంతుందని చెప్పలేమెవరైనా
చెట్టుచెట్టుకు పుట్టపుట్టకు గుట్టల్లా విస్తరించే వుంటాయి గొంతులన్ని
సంధర్భమో, సంఘటనో మనిషిని చంపేయాలనుకున్నపుడు
గొంతు స్వేచ్చగా బద్దలవుతుందనుకుంటా..!

లోపలలమారు

ఒంటరితనంలో ఏకాంతం మరణించిన సంగతి తెలియకపోవచ్చు
ఆలోచనలపుడు సైనికులై పహారా కాస్తాయనుకుంటా !

చూడ్డం చూడ్డంవరకే ఆగిపోయినపుడో
వెళ్ళడానికింకేమీ అనిపించనపుడో
అప్పటి ఆ క్షణంలో నువ్వో హంతకుడివయితే
నీ వైపునుంచి అదో నిస్సహాయతనుకో ఇంకా
నువ్వనుకున్నది అదొక సాధారణమైనదే కావచ్చునేమో

చుట్టూ వొకసారి ప్రవహించగలిగినపుడు
నడుస్తున్న వ్యక్తి అడుగుల గుర్తులు జారిపోయిన
జీవితంలోని కొన్ని క్షణాల్లో
వీధిచివర కాలువపక్కన ఆకువొకటి అందులోకి
దూకి ఆత్మహత్యచేసుకోవడం
చెట్ల కొమ్మల్లో ఇరుక్కున్న చినుకొకటి సుతారంగా
నేలపై అడుగేయడం
ఉదయపుటెండను దుప్పటిలా కప్పుకున్న జంతువొకటి
ఇంకా, వలసవెళ్ళినట్టుగా ఇంకో జంతువొకటి తలొంచుకొని పయనమవడం

వీటన్నిటి మధ్యగా,
ఇపుడొక మార్పును పొదువుకోగలనా
మరిన్నిలాంటివి ఏమైనా వున్నాయనుకున్నపుడు
నీలాంటి తోడొకటి నాకుండుంటే లోపలలమారు నింపుకోవడం
సులభమవచ్చుననీ...!!

ఆమె ఎందుకు వెళ్ళిపోయింది …

ఆమెనొకసారి మళ్ళీ ఒంపుకున్నపుడు

ప్రవహించడం నావంతుగా జరుగుతూంటుందెపుడూ

1

నిర్లిప్తంగా ఒదిగిపోయే జ్ఞాపకం కదామె !

2

వచ్చినా వెళ్ళినా భావోద్వేగాల కెరటమొకటి 

మేఘాలదాకా పరుచుకున్నట్టుగానో

ఊపిరాగిన క్షణమొకటి హఠాత్తుగా ఉబుకినట్టుగానో

దేహానికి పచ్చితిత్తొకటి బిగించినట్టుగానో

3

లోపలివైపెక్కడో ఖాళీరహదారిమీద దిగులొకటి కనపడుతూ వుంటుందెందుకో…

4

దుఃఖాల్లోకి నవ్వులు ప్రసరించినంత ధీర్ఘంగా వచ్చినపుడు

మాటల్లోని భావం ప్రయాణించినంత సుధీర్ఘంగా వచ్చినపుడు

కలిసి నడిచిన సమయాన్నంతా సునిశితంగా దాచుకోలేదెందుకనో..

పగలుగానో..రాత్రిగానో..ఋతువులాగానో 

నిష్క్రమణ జరిగిపోతుంది

5

ఆమె ఎందుకు వెళ్ళిపోయింది

దృశ్యం మీదనుంచి దృశ్యం మీదకు చూపు వెళ్ళిపోయినంత సునాయాసంగా

నిన్నటిలోంచి ఇవాళ్టిలోకి వచ్చినంత సులభంగా వెళ్ళిపోయింది

ఆమె ఎందుకు వెళ్ళిపోయిందనేదే పరమావధి 

6

వెళ్ళిపోవడం ఒక శూన్యం 

శూన్యంలోంచి శూన్యంలోకి వెళ్ళిన చప్పుడు ఆమెది...

(Published in 'Saaranga Weekly Magazine' on 15-10-2015)

పాత జ్ఞాపకాన్నొకదాన్ని తోడుకున్నపుడు
ఎక్కడో లోపలివైపు నల్లగా బరువెక్కిన మేఘమొకటి
భళ్ళున పగిలి నువ్వు నేను కురుస్తామనిగానీ
వొకరి కళ్ళలో వొకరం ఎప్పుడో చచ్చిపోయామని ఇపుడు మళ్ళీ
ఎదురుపడి గుర్తుపట్టాలి అపరిచితంగానే...
కన్నీళ్ళతో తడిసిన పెదవొకటి మాట్లాడితేనో
నవ్వుతో నిండిన గుండె పలకరించేంత దూరంలోనుంటేనో
రాత్రిలా పొదువుకున్న కౌగిలొకటి చేరువైనపుడో
మొత్తంగా నాలాంటొక ప్రేమ నీలాగా ఎదురుపడితేనో
ఎన్నిసార్లైనా చచ్చిపోవడానికి నీ కళ్ళు కావాలనిపిస్తాయెందుకో...

వెళ్ళిపోయిన శ్వాసలా చరిత్ర మిగిలిపోయినపుడు
నువ్వునేను మళ్ళీ వొకసారి మాటల్ని ఒంపేసుకుంటే ఎంతబాగుండునో..

స్పర్శ

నులివెచ్చగా వొరిగినదేదో ద్యోతకమవ్వాలి
1
లోతుల్లో గొంతుకంచుల్లో మాటకు చివరాగిన గాలిలాగానో
కవాటాల్లో తప్పిపోయిన శ్వాస కదలికలాగానో
చీకటిలోంచి చీకటిని అద్దినట్టు
అలలాంటి పలకరింపు తెలియాల్సి వుంటుంది
చూస్తూ వుండగానో ఇంకొకర్ని పరిశీలిస్తుండగానో
మరోవిధంగానో అన్నీ వృధానే
లీలగా అవగతమవుతుంది స్పర్శనే భావుక !

2
ఏ వేలికొననుండి జారినా
ఏ రెక్కనోఁ మబ్బుల్ని తోసినా
ఏ కెరటమొచ్చి ఏ తీరాన్ని తాకి నవ్వుతుందో
ఆ నవ్వుకు చూపుకు ఎక్కడ స్పర్శ మొలకెత్తిందో వెతుకులాట మొదలవ్వాలి
స్పర్శనగానే స్పర్శగానే తెలుసు
లేతగా తాకడమనే అనుభూతికి అద్దమవ్వడమనీ
తెలుసుకోగలిగినపుడు
ఆలోచననుంచి వూడిపడిన మాటే స్పర్శ కదా !

3
మాటలెపుడు కలుసుకున్నా
రెండు అక్షరాలకు మధ్య స్పర్శనేది రాలిపడుతుంది
అపరిచిత మనుషులెపుడు ఎదురైనా
పరిశీలనమనే స్పర్శ ఎదురుపడకతప్పదు
కావాలనుకునే అన్నిట్లోనూ ఆతురతల స్పర్శలు వురుకుతాయి

4
స్పర్శల్లో వెళ్ళిరాగలిగినపుడు
ఈ మాట స్పురించగలుగుతుందా
కొత్తగా ఇంకొక స్పర్శ అవసరముంటుందనీ !!