జవాను గుండెకు కవచమై

ఊర్లో నా జవాను అడుగుల గురుతులు
ఉన్నాయింకా
అతని స్పర్శతో దమ్ము విరుచుకున్న ధైర్యాలున్నాయి
కొన్ని ఆనందాలు గుప్పెట్లో పట్టుకెళ్తాడు
అతడి పాదాలు తీరం వెంబడి నడుస్తున్నప్పుడు
ఇక్కడ నిదురించే కన్నులెన్నో

అన్నం వండుతున్న అమ్మకు మెతుకు మెతుకుపై బిడ్డ జ్ఞాపకాలు..
పత్రిక తిరగేసే తండ్రికి
ప్రతి అక్షరంలో కొడుకు పలికిన మాటలే...
మంచంపై మసులుతున్న భార్య కళ్ళలో కదులుతున్న ఆతని రూపం
అవ్వ ప్రాణం ప్రయాణమైంది మనవడి గుండెకు బాసటగా

ఓ సిపాయి...!
నీ ఊపరి మాకింకా తడిగానే ఉంది
నీ గొంతుక మా గుండె కవాటాల్లోనే నిదురిస్తోంది
నీ కవాతు చప్పుడు అలలు అలలుగా
శత్రువు గుండెల్లో స్వరాలుగా
నీ పిడికిలిలో మేమంతా ఎర్రని లావాలై
నీ గుండెకు కవచాలై పొగరుగా తిరుగుతాం
నీ కళ్ళల్లో క్రోధమై బుసలు కొడతాం
నీ అండగా అలుపెరుగని సముద్రాలై పోటెత్తుతాం
ఆవేశపు కెరటాలే మా ఆయుధం నీకోసం.....

జై హింద్...!