బదులుగా

వాలుగా గోడకాఁని చేతులు కట్టుకుని 
దారినపొయే వారందర్నీ చూస్తుండిపో
ఎండను కప్పుకుని పోయేవారు
మట్టిని పూసుకుని పోయేవారు
చుట్టూ పరిసరాల్ని గుప్పిట్లో నింపుకొని పోయేవారు
తలపైకెత్తుకునో
తలొంచుకునో 
కాళ్లీడుస్తూనో, కాలాన్నీడుస్తూనో 
బ్రతికినంతగా బ్రతుకునిండా ఖాళీల్నీ నింపుకునేవారో 
కాసేపుండి
మౌనంగా తిరిగొచ్చేయ్ 
దారినిండా పగుళ్లమయమైన చీకటి పుప్పొడి 
రాత్రికి వర్షమై 
ఎవ్వరూ లేని ఆ రాత్రిలో 
నదిలానో ఏరులానో
ఒగరుస్తూ 
విహ్వలమవుతూ
జీవశక్తిని నింపుకుంటోందేమో ఎవడు చూడొచ్చాడు
నువ్వు చూడాల్సింది 
మూకుమ్మడిగా కదుల్తున్నట్టున్న
అర్ధాలంకారమయమైన లోకాన్ని...
అంతటిని ఒకే రూపంగా 
అపారమైన శూన్యదృక్కులతో చూడాలంతే
నువ్వే అనంతమైన రూపాల్లో తిరుగుతుంటావు
పలుకులు పలుకులుగా విడదీసి
కాలందారంతో కుట్టేసి ఎగరెయ్ 
బదులుగా పక్షిలా 
ప్రపంచమూ రివ్వున ఎగరగలదేమో

0 comments:

Post a Comment

 
సత్యగోపి Blog Design by Ipietoon