ఒంటరిగా.....

 
నిలబడే ఉన్నారా.....
నిలబడేంత ఇష్టం ఉందా మీకు.....
ఆకాశం బరువుగా ఉంటే నిలబడగలరా...
భూమి మెత్తగా ఉంటే
నిలబడగలరా...

నిజం ఎదురుగా ఉంటే
నిశ్శబ్దంగా...........
అబద్దం మీ వెనకే ఉంటే
ధైర్యంగా............

ఒక కొత్త గొంతుక పిచ్చిగా
పరిమళిస్తుందేమో
ఒక కొత్త శ్వాస గంభీరంగా
అరుస్తుందేమో
ఒక కొత్త సువాసన చెవులపై
గుభాళిస్తుందేమో

అవును మరి
నేను మూర్ఖంగా మారిపోయాను
మీరు నన్ను వదిలేశారని ఇన్నాళ్ళుగా తెలియలేదుగా
మిమ్మల్ని సుగంధాలతో మోసి మూత వేసి
నేను చెత్తకుప్పని కావలించుకుంటాను.............

పారిపొండి...
నేను మంచితనపు మౌనాన్ని........
అరుస్తున్న నిశ్శబ్దాన్ని.............

11-02-2013 (ఒంటరిగా కూర్చుని )

వెతుకులాట


వెతుకుతున్నా......
కాగితపు గీతల మధ్యలో
కలము కురిపించే కన్నీటిలో
బెరుకుగా.....

నడుస్తూ
మట్టిని స్పర్శిస్తూ లాలనగా

మబ్బులను మింగేస్తూ నాలోకి
సముద్రాన్ని దాచేసుకుని నాలోనే
పుస్తకాన్ని ప్రాణానికి ముడివేశా

అయినా దొరకవుగా............

అలలను ఒక్కోక్కటిగా విడదీశా
నక్షత్రాలను ఒక మూలకు ఊడ్చేశా
అక్షరాలను చీల్చీ చూశా

అయినా నిరాశేగా.........

అమ్మనడిగా ఒడిలోనో, కొంగు ముడిలోనో కట్టెసిందేమోనని
నాన్నను అడిగా మనసులోనో, గుండె గోడల వెనక దాచాడేమో అని
అక్క గుప్పిట్లో, అన్నయ్య జేబులో
చెల్లి పుస్తకాలలో, తమ్ముడి చేతిలో
ఎక్కడయిననూ లేవుగా.........

ఒంటరిగా కూర్చూని చేతికి తెలియకుండా కలం వెంట
కనురెప్పకు తెలియకుండా కంటి వెంట
ఏడ్చేస్తున్నా...........

అపుడు అమ్మ రహస్యంగా
చెప్పింది
"నీలో వెతికావా......."
21-03-2013
 
సత్యగోపి Blog Design by Ipietoon