నిజమేనేమో...!

నిజమేనంటావా...!

కరుగుతున్న నీటి బొట్టుకు
చల్లదనం తగిలినట్టు

పరుగెత్తిన పాదాలను
మెత్తదనంలో ముంచినట్టు

ఇపుడు జారుతున్న
కన్నీరు చాలు నాకు నీ జ్ఞాపకం
జ్ఞాపికం అవడానికి

ఊహించలేదు హృదయమా...!

మరీ నీ గొంతు వింటానని

నీ స్వరం ఇంకా వినబడుతోంది సఖి....

ఒకప్పటి నీ ముంగురుల స్పర్శ
మళ్ళీ..
ఒకప్పటి నా నవ్వులో దాగిన నీ ప్రేమ
మళ్ళీ..
ఒకప్పటి నీ కౌగిలింతల గిలిగింతలు
మళ్ళీ..

ఎంత బావుండేది ఆ క్షణం

ఇప్పటికి
నా తుది శ్వాస నీ ఉచ్వాస అయితే చాలు...

మరువలేను నిన్ను నాలోని