తొలి అడుగు

తొలి పయనం వైపుకు
ఎన్ని పాదాల అడుగుల స్పర్శలో..

తొలి మాటల వెనుకే
ఎన్ని పదాల పలకరింపులో..

నా అక్షరం తొలి పదాన్ని స్ప్రుశించి
ఎన్నో పదాలను శ్వాసించి ఒక కావ్యమై..

నీ స్వేచ్చా అడుగుల వంతెనపై
నా అడుగుల జాడలు ముద్రిస్తూ..
చేయి చరచి గమ్యం వాకిలి తడుతూ..

స్నేహమై..!
చెలిమితో జత కడుతూ
విజయాల వారధిని సారధినై దాటుతూ..
అందులోనే అక్షరాల నక్షత్రాలను
ఏరుతూ...
చీకటి గదిలో అతికించాను వెలుతురుకై..

నెశీధిని తొలిచి స్నేహం
వెలుగై నాలో ప్రసరించేనూ..
చేయి చరచి గమ్యం వాకిలి తడుతూ..

తొలకరి జల్లు స్నేహమై తాకేను..
నీ మైత్రి కలయిక తీగలై అల్లుకునేను..
పయనం ఎటువైపైనా...
పయనం ఎన్ని వేల అడుగులైనా...

తొలి అడుగు నీతోనే
ప్రశ్నించని ప్రకృతి అందాలెన్నో
వర్షించని తొలకరి చినుకులెన్నో...