అంధకార ప్రయాణం

ఈ సారి ప్రయాణం అంధకారంలోకి
దేహాన్ని వెలుగుతో కాల్చేసి
నిశీధిని నిలువెల్లా కప్పుకుని మరణించాలి

నడుస్తూ పాదాల్ని అరగదీయాలి
ఆలోచిస్తూ మెదడు ఆవిరైపోవాలి
మొత్తం శరీరాన్ని వెలుగులోకి కుమ్మరిస్తే సరి...

రాత్రి పుట్టగానే చీకటిని కప్పుతుంది
ఆకాశం వెలుగు చలేయకుండా...

ఈ సారి ప్రాయాణం అంధకారంగా
నిశీధిని చిలకరిస్తూ  
ఆకాశం మొత్తంగా నేనే పరుచుకోవాలి నల్లగా

నడుస్తూ చీకట్లు మొలకెత్తాలి
నేలపై నా నల్లని పుప్పోడి రాలాలి
ఇంకేమిలేని అంధకారమై విశ్వం జనించాలి....