నాతో నేనొకరోజు

ప్రపంచం మొత్తాన్ని తట్టిలేపే 
సమయం
కొత్తగా ప్రారంభమవ్వాల్సిన ఉదయం
పసిడిపూతతో 
నవ్వుతున్న సూరీడు
ఆకాశాన్ని లేత పారాణితో కప్పేశాడు....
అన్ని రోజులు ఇలంటివే అయినా ఇవాళ 
ప్రత్యేకం...

నడుస్తున్న పాదాల భారాన్ని చూస్తున్న కన్నులు 
తలదించుకు వెళతాయి ఏకాకిగా...
నడుస్తున్న కొద్ది ఆనందాల కెరటాలు
సంతోషపు కడలిలో ముంచేస్తాయి.....

జ్ఞాపకాలు జీవం పోసుకునే స్థలం
కొన్ని అక్షరాలు
కోరికలు
వెతుక్కోవాల్సిన స్థలం....
నన్ను పోగొట్టుకున్న స్థలం....
దొరక్కుండా మాయమైపోయాను చాలాసేపు....

                                                       ***

ఈ సారి సూరీడు తెల్లబడి
కోపంగా చూస్తూన్నాడు...
చిన్నబోయిన మనసు నీరసంగా
సాగలేనంటుంది....
కాసేపు నిదురలోకి జారి
కొన్ని పగటి కలలు కళ్ళనిండా నింపుకొస్తాను.... 

                                                         ***

మళ్ళీ ఖాళీగా బయటికి వస్తాను
ఇప్పుడైతే సూరీడు అలసిపోయి కాస్తంత 
ఎర్రబడిన స్పర్శ...
మేఘాలను హత్తుకుని వీడ్కోలుగా....
పెరుకున్న చీకటి నురగలు
నల్లటి బుడగలను వేళ్ళతో మెల్లగా తాకుతాను...

అంతటి నిశీధీలోను నా పాత మనుషుల
అడుగులు స్వేచ్చగా...
నిర్మానుష్యంగా కదిలేను.....