కాలం

ఒక్కోసారి నిజాలు
బయల్పడతాయి సునాయాసంగా
దశాబ్దాల ముందనుకుంటా
రోజులు,
మనిషి సమతూకం...
ఇప్పటి ఘడియల్లో
వేగం,
మనిషి సమాంతరం
బక్కచిక్కి మూలుగుతున్న రోజులు
కాలానికి వ్రేలాడుతూ

అబద్దాలుగా
కనబడేవి కొన్ని అప్రయత్నంగా
కాలానికి సవాలు
విసురుతున్నట్టుగా
ఇప్పటి శవాలు
జీవితకాలం
అరిగేలా రోగాలు మోస్తూ...
రేపటి కోరలు
చాచుకుని విషం పూసిన
అంచులతో రోజులను మింగేస్తూ కాలం వేళ్లూనుకుని

ఒకానొకరోజు అలసి
తూలిపడ్డపుడు నిర్దయగా మనల్ని చూస్తూ కాలం
ఒకే ఒక పానుపు విసిరేస్తుంది
పొడిగా రాలడానికో
పూడికలో
మునగడానికో
అప్పటివరకూ నేను వల్లె వేస్తాను
ఒకే ఒక మాట
కదిలే శవాలమీద నడుస్తున్నదే కాలమా...!