ఈ రాత్రిలో

శూన్యంలో ఎగురుతున్న
పక్షి వెన్నెల
రెక్కలాడిస్తూ నేలపై 
నేనింకో పక్షి
ఆశలరెక్కలతో ఎగిరి శూన్యంలోకి
ఆ పక్షిని పట్టుకోబోతే నా ఊహల
గోరు తగిలి
తనపై ఓ మచ్చ మిగిలిపోతుంది

రెక్కలు విప్పి తన భుజాలపై నుంచోబెట్టాలని
ఆ పక్షి మబ్బులరెక్కలతో
నన్నందుకోబోతే..!
శ్వాసల నిచ్చెన కూలి నేను పడిపోతాను...

రాత్రికిరువైపులా తీరాలు తెగిపోయి
ఎర్రని కాంతికిరణ తూటాలకు
బలవుతూ ఓ పక్షి..!
జీవనాగ్నిగోళంపై నడుస్తూ
బూడిదవుతూ ఇంకో పక్షి..!

కాలం కొమ్మపై ప్రణయానికి మళ్ళీ
ఒక రాత్రి పుష్పించేదాక
పక్షులు రెండు
కొన ఊపిరితో విలవిల్లాడుతూ...

0 comments:

Post a Comment

 
సత్యగోపి Blog Design by Ipietoon