2048

ఒకడు బయల్దేరి 
ఏదోక వీధి మలుపులో కాస్త మట్టిని తీసి నింపుకుంటాడు
చూస్తుండగానే వస్తాడు వెళ్తాడు 
అలవోకగా అతిసాధారణంగా అందరూ తిరుగుతున్నట్టుగానే
అలా వీధులు ఇళ్లు కూడళ్ళు దాటుకుంటూ
తెలియని నగరంలోకి వలసొచ్చిన పక్షిలా 
మామూలుగానే వచ్చేసి కాస్త మట్టిని దోసిట్లో
పట్టి పట్టి చూసి ప్రేమగా వెంటతెచ్చిన సంచిలో వేసుకుంటాడు
మట్టి మీద నది నడిచెళ్తున్నట్టు
మనుషుల్లోంచి నిర్దాక్షిణ్యంగా వెళ్ళిపోతాడు
ఊహలను ఆలోచనలను మేఘం సముద్రాన్ని ఎత్తుకెళ్ళినంత
ప్రాణప్రదంగా మరో చోటుకు మోసుకెళ్తాడు
అలా ఎన్నో ఊళ్ళూ తిరిగి ఇంట్లోనే వుండిపోతాడు
కొన్నాళ్ళకు 
చుట్టూన్న వాళ్ళంత ఎగబడి అతనింటి దగ్గరికొస్తారు
ఉత్సుకతతో ఊపిరాడని ఉబలాటంతో 
వాడిని నిలదీయడానికి వాడింటిముందే సభలు పెట్టి
వాడొక పరమ దరిద్రుడని నిర్దారిస్తారు
పెద్ద పెద్ద భవనాల మధ్యలోంచి
అనాదిగా స్థిరపడిన సూర్యుడొచ్చే సమయానికి
అతను అన్నం వండుకుని తింటుంటాడొక్కడే
అక్కడున్న వారంతా ఆశ్చర్యంతో అన్నం చేయడమొక అద్భుతమని 
అతడిని ఎత్తుకుని సన్మానించారు
మనుషులు అన్నాన్ని చూసి చాలా రోజులయ్యింది కదా
గుర్తుపట్టినట్టులేదని అక్కడినుంచి 
కొన్ని చిన్న మొక్కలు పట్టుకుని బయళ్దేరాడు
ఏదోక ఖాళీ ప్రదేశంలో అడవిని నిర్మించడానికి
అతను బయల్దేరిన ఏడాది 2048