గుర్తింపు

అందరూ వెళ్ళిపోయాక
నిశ్శబ్దాన్నే అణ్వాయుధంగా విసుర్తాయి గోడలు
వరండాలోని చెట్లన్నిటికి జీవమొచ్చి
ఆకులను కప్పుకుని వొంగి వొంగి వేర్లతో ఇంటిలోపలికి నడిచొస్తాయి
నీళ్ళన్ని నృత్యం చేస్తుంటాయి గాలిపాటకి
బల్లమీది కాఫీకప్పు నురగలు నురగలుగా దగ్గుతుంది గుర్తించరేమోనని
పుస్తకాలన్ని చనిపోయినట్టు నటిస్తుంటాయి
మనిషిలేకుండా పోవడమంటే లేకపోవడమనే అనుకుంటా
గోడలకు వాటిదైన చలనముంటుందనీ కనిపెట్టగలిగేదెవరు
చెట్లకు సంభాషించడం తెలుసునని చెప్పేదెవరు
పుస్తకాలు అన్నన్ని దృశ్యాలను చూపించినా అదొక కంటివెలుగని నిరూపించిందెవరు
మానవుడు తయారుచేసిందే ప్రపంచంకాదని లిఖించబడుతోంది ఈ గోడలమధ్యలోనే
ఇది చరిత్రలోనూ వుంది భవిష్యత్తులోనూ ఉండబోతుంది
ఎవరొచ్చి మాత్రం వెలికితీయగలరు వీటన్నిటిని
జీవనానికి ఇంకోవైపు దృశ్యరహిత ప్రాణాలివన్నీ
శాసనాలుగా స్థిరమైనవేగానీ
చలనంలేనివొక్కటే చదవగలిగే లిపి
గోడలమీద పునరుజ్జీవనం పొందుతోందంటే నమ్మగలిగేదెవరు
ఆ నమ్మకాన్ని మోసుకుని ప్రయాణించేదెవరు
తేలికే అయినా భారమైన వాస్తవాన్ని మోయగలిగే ఊహ నిలబడదు
కొన్ని అదృశ్యాల వెనక నడిచే దృశ్యనాటకమిది
దాన్ని గుర్తించగలిగినపుడు నాటకం మరో జీవితమైపోతుంది

0 comments:

Post a Comment

 
సత్యగోపి Blog Design by Ipietoon