విస్ఫోటనం తర్వాత

ఒక విస్ఫోటనం తర్వాత
నిశ్శబ్దం పెకలించబడుతుందని గుర్తెరగాలి
ఎప్పుడైనా నీలోకి నీవే బద్దలయినపుడు
ఒక సంధర్భం వెతుక్కుని
అందులోకి ఒరిగి తడిమే బలం తెచ్చుకోగలిగినపుడు
విషాదాలు ఆవిష్కరించబడతాయి
విషాదమంటే
కొలిమిలో కాగుతున్న ఇనుపుముక్కలా
చుట్టుముట్టిన శతృవులను నిశితంగా చూడ్డంలాంటిది

దేహంలేని రెక్కల్లా టపటపమని
సముద్రంలేని అలలా గిలగిలమని
విలవిల్లాడిపో వికృతమైపో
అదే విషాదమని నీకు స్పష్టమైపోవాలి
ఎక్కడినుంచో
ఆకాశం నిన్నెతుక్కుంటూ రావాలని,
భూమి నీ చుట్టూ
కూడా నృత్యం చేయాలని,
ప్రపంచం మొత్తం పూలుగా నీపై కుప్పకూలిపోవాలనీ...
ఇలాంటిలాంటనూహ్యమైనవన్ని
నీక్కాకుండా నీ
విషాదంలోకే ప్రవేశించబడతాయప్పుడు

దొరకనిదేంటంటే
విషాదమంటే రెండు పగళ్ళ మధ్య కుట్టేసిన రాత్రిలా
నిశ్శబ్దంగా ఉండడం...