సొగసరి

అతని గడ్డమ్మీద ఆమె చూపుడువేలునుంచి 
ఆమె బుగ్గమీద అతను వేళ్లను ఆనించి 
ఆ నీలాకాశానికి అటువేపున మనిద్దరి లోకముంది కదా అనుకుంటూంటారు
గాలి అలికిడిలేకుండా వర్షంలా కురవడానికి ప్రయత్నిస్తుంది ఇద్దరిమధ్య
చుట్టూతా నల్లగా ఆమె కాటుకేమో అవరించిందనిపిస్తుంది అతనికి
చుట్టూరా అతని ధైర్యం పరుచుకున్నట్టనిపిస్తుందామెకు
అతడమాయకంగా లేచి పిల్లాడిలా ఆమెచుట్టూ తిరగాడుతాడు
ఆమె గంభీరంగా గమనించనట్టే ఎటో చూస్తూంటుంది
చిటికె వేస్తున్నట్టుగా వేళ్ళతోనే గాలిని అదిమేస్తూంటుంది
మొక్కను ప్రేమగా చూస్తూ కన్నెగరేస్తుంది
వెనక్కు తిరిగి ప్రపంచాన్ని చూస్తూ నాలుక బయటపెట్టి వెక్కిరిస్తుంది
నేలకోసం వెతుకుతూ ఆకుపైన వేలాడుతున్న నీటిని అంతెత్తునుంచి తోసేస్తుంది
ఒరిగిన పూలమొక్క పరిమళాన్ని కనురెప్పలతో పీల్చేస్తూంటుంది
అటుగా వెళ్ళే దారిని ఓరగా చూసి తలొంచుతుంది
అతడామెను చూస్తూ ఉక్రోషపడుతూంటాడు
నువ్వెందుకు నాముందు స్వేచ్ఛగా అన్నిటితోనూ సరసమాడతావంటాడు
నేను నీ ముందు సిగ్గుపడుతుంటాను అంటుందామె
ఆకాశం ఇద్దరిని సమ్మోహపరచడానికనీ నీలాన్నొదిలి పడుకోడానికెళ్తుంది

0 comments:

Post a Comment

 
సత్యగోపి Blog Design by Ipietoon