తప్పిపోవడం

తప్పిపోవడమంటే
వెనక్కెళ్ళి చరిత్రలో ఏదోకమూల జారిపోవడమనేమో
ఒక నిర్లిప్తతను దాచేసిఆశనో, ఆశయాన్నో మోసుకురావడమనీ...
ముందువైపుకు తిరిగాక చేయి వెనక్కిచాచి
ఇంకో చెయ్యేదో పట్టుకోవడంలాంటిదని.

వూరికే ఉండడంకంటే ఇలా తప్పిపోవడం
సీతాకోకచిలుక మరచి మళ్ళీ గొంగళిపురుగైపోవడంలాగా..
ఏదైనా దొరకచ్చు
జనాలందరూ ఒకేచోట గుమికూడడమో
ఉదయాలన్నీ పొయ్యిలోంచొచ్చే పొగతో నిండిపోవడమో
సాయంత్రాలు గలగలమని చప్పుళ్ళలో చావడమో
చీకట్లు కిలకిల నవ్వుల్లో వెలిగిపోవడమో
మట్టి తప్ప మరేదీలేని మౌనమే దొరకచ్చునేమో!!
వృధాగా పడుండటం దేనికి,
అమానుషంగా
అమానవీయంగా ఇక్కడే నిలబడితే
ఏదోవొకటైపోయి
నశించిపోవటం జరిగిపోవచ్చు...
తప్పించుకు పోవడం స్థాయినుంచి
తపించిపోయే దిశకు మళ్ళీ మరలిపోదామనుందిపుడు

నిశ్శబ్దంలో నిర్దాక్షిణ్యంగా,
నిరాధారంగా మరణించడంకన్నా
శబ్దంలో బద్దలుకావడమనేది మరొక జననమవుతుంది
అందుకే తప్పిపోవడం
అత్యంతావశ్యకమూ,
అనివార్యమూ అవ్వాలిలాంటపుడు...!