వూరకనే

మౌనంగా 
ఎవరూ విననటువంటి మహా నిశ్శబ్దంగా
రాలిపడిన మనిషితాలూకూ 
నిరామయ సందర్భాన్ని కిందకు వొరిగి వినగలిగితే
పచ్చదనం నీ మెడనుంచి గుండెదాకా
సరసర ఎగబాకడం నీవు ఆపలేవు
మొక్క వూరకనే ఎలా మొలుస్తుంది మనిషిమీద
మట్టిలేకుండా
మట్టిలోకి లేపనంగానైనా కొంత తడిలేకుండా
వేర్లకు ప్రాణమెలా ఇవ్వడం
గుండెలోకి ఇంత మంటను ఎగదోసే రాత్రిపూట
చీకటి బూడిదై నీ కళ్లలోకి ఎగబాకినపుడు
అడవి వర్షాన్ని విదిలించినట్టు
నిన్ను నీవే చినుకులుగా పారేసుకుంటావు
ఇల్లు విడిచి
వీధుల్నొదిలి
ఊర్లకు ఊర్లను పిడికిట్లో బిగించి ముద్ద ముద్ద చేసేస్తావు
అనాదిగా మనిషిలో కొంత పసరికల
శకలాలు వుండకపోతే పచ్చదనం వూరకనే మొలవదనే
పురాతన వాస్తవాన్ని మళ్ళీ మళ్ళీ వినగలగడం
మట్టిలోంచి
మహోన్నతంగా
మనిషి చెట్టులా ప్రపంచంమీదకు విస్తరించడం లాంటిదే
వొకరొకరూ
మట్టి మీదకు తలలొంచి వినండి
పచ్చగా చెట్టు మీమీదకు పాముస్పర్శతో పాకుతుంది

0 comments:

Post a Comment

 
సత్యగోపి Blog Design by Ipietoon